Μεγάλωσα στην Αθήνα.
Απο πολύ μικρή είχα περιέργεια για πολλά πράγματα!
Περιέργεια να μεγαλώσω και να κάνω αυτά που θέλω.
Τελείωσα το σχολείο 1998 , μετακόμισα στα 18 σε διαμέρισμα μόνη μου και άρχισα να εργάζομαι κατευθείαν ως βοηθός στάιλινγκ του Ηλία Μιχαλόλια.
Σε περιοδικά κατα κύριο λόγο.
Μετά γνώρισα τον Κώστα Καπετανίδη και ήμουνα στυλίστρια σε ότι βιντεοκλίπ έκανε τότε.
Είχα πάρα πολύ όρεξη και μου άρεσε πάρα πολύ αυτή η ενασχόληση.
Εργαζόμουν πάρα πολλές ώρες αλλά δεν με πείραζε καθόλου!
Ίσα ίσα!
Αυτή η ιστορία κράτησε μια πενταετία περίπου!
Κάποια στιγμή ένιωσα ότι ήθελα κάτι άλλο να κάνω!
Εργάστηκα σε πρακτορείο μοντέλων, σε μαγαζί με ρούχα..
Μετά απομονωθηκα!
Αποσύρθηκα απο όλη αυτη την τρέλα του εργάζομαι όλη μέρα, συνέχεια με κόσμο και καθόλου ηρεμία μα καθόλου.
Μπούκωσα!
Δεν ήθελα να ζω έτσι!
Ήθελα να ζήσω πιο ποιοτικά!
Πως όμως θα το έκανα αυτό;
Είχα άλλες εικόνες…
Χρειαζόμουν απόσταση….
Και την πήρα.
Ήμουν εξαρτημένη απο ουσίες, αλκοόλ, τσιγάρα και ανθρώπους τοξικούς!
Τον Μάιο του 2003 εξαφανίστηκα γιατί είχα ανάγκη να βρω τι στο καλό θέλω Εγώ και τι μου αρέσει!
Σταμάτησα όλη αυτή την ψεύτικη κοινωνική Ζωή με ότι αυτό συνεπάγεται και είπα ότι ήρθε η ώρα να με γιατρέψω!
Αφού έγινα καλά άρχισα δειλά δειλά να κάνω πράγματα.
Αλλά ήμουν τόσο μπερδεμένη και μου άρεσαν αρκετά πράγματα που δεν ήξερα που να εστιάσω.
Δεν είχα μάθει να ηρεμώ.
Δεν ήξερα να μην ασχολούμαι με κάτι.
Οπότε έκανα διάφορες προσπάθειες σε διάφορα αλλά κάθε φορά καμμία συνέχεια δεν είχα.
Ραδιόφωνο, οργάνωση πάρτυ, δουλειά γραφείου κτλ…..
Ήξερα όμως ένα πράγμα.
Αγαπούσα κ αγαπώ την μουσική, τον χορό, την σκηνή, το στήσιμο μιας κατάθεσης ψυχής!
Απο το σχολείο στο γυμνάσιο στο Μωραίτη που ήμουν οργάνωνα τα χορευτικά που κάναμε είτε σε γιορτές Χριστουγέννων είτε στο Πανηγύρι!
Ήταν τα μόνα πράγματα που μου άρεσαν!
Οι πρόβες, η σκηνή, τα φώτα, όλα….
Υπήρχε το μικρόβιο απο μωρό.
Μεγάλωσα κυριολεκτικά μέσα στα καμαρίνια και στα θέατρα!
Αλλά δεν το τολμούσα πιο μεγάλη, είχα πιστέψει ότι δεν μου αρέσει πια!
Οπότε τον Απρίλιο του 2014 στην θεατρική σκηνή που νοικιάζαμε ανέβασα μια μουσικοχορευτική παράσταση για να παρουσιάσουμε το νέο cd του Μάκη Σούλη!
Είχα κάνει την παραγωγή , την σκηνοθεσία και το κόνσεπτ.
Είχε τεράστια επιτυχία!
Ο κόσμος δεν χωρούσε και κάναμε καπάκι και δεύτερη παράσταση για τους υπόλοιπους!
Μετά η μάνα μου με ανέβασε στην σκηνή το 2015 με την παράσταση «Μάνα Κουράγιο» ως ηθοποιός!
Παράλληλα την ίδια χρονιά έκανα μια πιο επαγγελματική παράσταση την «inside us” πάλι με μουσική και χορό.
Σύγχρονο χορό με επαγγελματίες χορευτές μετά απο οντισιόν που είδαμε γύρω στα 100 άτομα.
Η παράσταση είχε να κάνει με το συναίσθημα και την λογική και πως ακροβατούμε μεταξύ των δύο.
Και τέλος μετά την μάνα μου, το 2017-2018 ανέβασα το «Δουλειές με φούντες» σαν παραγωγός και έπαιξα.
Μετά αφού δεν μπορούσα να στηρίξω οικονομικά το θέατρο που νοικιάζαμε απλά το άφησα.
Είναι δύσκολο να γεμίσεις ολόκληρο θέατρο και να μπορείς να ζεις απο αυτό.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να εκφραστούμε σε διάφορους χώρους.
Αυτό θέλω να κάνω πια!
Όσο εκφράζεσαι είναι υγεία.
Να καταθέτεις την ψυχή σου.
Στη σκηνή.
Στο κόσμο.
Έχω πολλά όνειρα και εύχομαι να τα μοιραστώ μαζί σας.
Σύντομα.
Με νέες ιδέες και καθαρότητα.
Ακολουθώντας τον δικό μου δρόμο…
Ευχαριστώ.
Μαρία-Ελένη