Μην σταματάς ποτέ να ελπίζεις.
Να οραματίζεσαι πως θα ήθελες να ζεις.
Μην σταματάς να πιστεύεις.
Να σηκώνεσαι.
Να δυναμώνεις.
Να μην σταματάς ποτέ.
Και όταν θα ξεπεράσεις τον πόνο, την δυσκολία, το ζόρι τότε μην σταματήσεις ποτέ μα ποτέ να νιώθεις ευγνωμοσύνη για όλα αυτά που πέρασαν και σε εξέλιξαν και όλα αυτά που έχεις στο εδώ και τώρα!
Η Ζωή είναι μαγική.
Εκεί που είναι όλα μαύρα και παλεύεις και πονάς και υποφέρεις και δεν μπορείς να αναπνεύσεις…εκεί κάτι γίνεται και σου δίνεται η ευκαιρία.
Η Ζωή σου δείχνει το φως.
Τον δρόμο.
Ακουλούθησέ τον.
Σταθερά.
Με πίστη.
Με αγάπη.
Αλλά ποτέ μα ποτέ μην ξεχάσεις που ήσουν.
Ποτέ.
Νιώσε σε όλο το κορμί σου την ευγνωμοσύνη.
Νιώσε την χαρά.
Μόνος σου.
Μέσα σου.
Αφού πια είσαι προς το φως αγκάλιασε το.
Αλλά ποτέ μην ξεχάσεις ότι τα πιο μαύρα σκοτάδια σου σε πήγανε εκεί.
Εκτίμησε τα.
Όλα.
Πίστεψε με.
Όλα αλλάζουν.
Όλα.